Ndërmjetësimi (shefaati)

Ndërmjetësimi (shefaati)


All-llahu xh.sh. thotë: “Ti tërhiqu vërejtjen me këtë (Kuran) atyre që i frikësohen tubimit para Zotit të tyre, në mënyrë që të ruhen, sepse pos Tij nuk do të kenë as mbrojtës as ndërmjetësues.” (Enam, 51), “Thuaj: I tërë shefaati (ndërmjetësimi) i takon vetëm All-llahut...” (Zumer, 44)
“Kush mund të ndërmjetësojë tek Ai, pos me lejen e Tij...” (Bekare, 255)
“E sa engjëj ka që janë në qiej, e që ndërmjetësimi i tyre nuk bën dobi asgjë, vetëm pasi që All-llahu të japë leje për atë që dëshiron dhe që është i kënaqur për të.” (Nexhm, 26)
“Thuaj: Thirrni ata, të cilët i menduat për zota pos All-llahut! Ata nuk posedojnë sa një grimcë as në qiej e as në tokë dhe as që kanë ata në to ndonjë pjesë”. (Sebe, 22)
Ebul el Abbasi ka thënë: “All-llahu i ka refuzuar të gjitha thëniet e jobesimtarëve lidhur me ata që kanë nderuar të tjerë, përveç Tij. Kurrkush, përveç Tij, nuk gëzon kurrfarë posedimi të fuqisë; kurkush nuk mund tu ndihmojë atyre. Mbetet vetëm ndërmjetësimi. Por, Ai ka treguar se e tëra do ti mbetet vetëm atij të cilit i është garantuar lejimi për të ndërmjetësuar, ashtu siç ka thënë edhe Ai vetë: “Ai (All-llahu) e di çka vepruan më parë dhe çka do të veprojnë, dhe ata nuk përpiqen të ndihmojnë pos për atë me të cilin është i kënaqur Ai, e ata nga frika prej Tij, janë të kujdesshëm. (Enbija, 28)”
Si një kategori e përgjithshme e Ditës së Gjykimit, gjë të cilën e besojnë jobesimtarët, ndërmjetësimi mohohet sipas mësimeve Kuranore. Pejgamberi (s.a.v.s), na ka informuar se në atë Ditë: “ai do të dalë para All-llahut. Së pari do të përulet përdhe duke e falënderuar All-llahun, e nuk do të kërkojë të ndërmjetësojë. Pastaj atij do ti thuhet: “Ngrehu! Tani fol që të të dëgjojmë! Kërko dhe do të jepet! Ndërmjetëso dhe do të pranohet!. “
Ebu Hurejre r.a., i pat thënë Pejgamberit (s.a.v.s): “Kush është personi më me fat që do të fitojë ndërmjetësimin tënd?” Pejgamberi është përgjigjur: “Ai i cili thotë se nuk ka Zot tjetër pos All-llahut me gjithë zemërbardhësinë e tij!”.
Ndërmjetësimi, sipas kësaj, u mundësohet besimtarëve të sinqertë dhe zemërbardhë. Kjo është garantuar me lejen e All-llahut dhe nuk u takon idhujtarëve. E vërteta është se All-llahu xh.sh., ua garanton bekimin besimtarëve të sinqertë nëpërmjet Pejgamberit Muhammed, të cilit i zgjodhi pozitë madhështore. Siç thotë edhe Kurani, dhe siç refuzohet apo pranohet rrethana të posaçme me lejen e All-llahut, ndërmjetësimi është i liruar nga shirku. Edhe vetë Pejgamberi (s.a.v.s), këtë dukuri e ka reduktuar vetëm për besimtarët e sinqertë dhe zemërbardhë në Tevhid.


- Për studime më të hollësishme -
1. Të shpjegohen ajetet e lartëpërmendura në Kuran.
2. Të shpjegohet natyre e ndërmjetësimit që refuzohet.
3. Të shpjegohet natyra e ndërmjetësimit që lejohet.
4. Të sqarohet natyra e “ndërmjetësimit të madh”, i cili i takon pozitës madhështore (të Pejgamberit në Ditën e Gjykimit).
5. Të përshkruhet sjellja e Pejgamberit (në atë Ditë). Në vend të ndërmjetësimit, ai përkulet përdhe, dhe pas kësaj, atij i lejohet ndërmjetësimi.
6. Cilët janë më të vlefshmit për këtë?
7. Kjo nuk vlen për idhujtarët.
8. Të shpjegohet natyra e vërtetë e ndërmjetësimit.

Kapitulli: 17
Marrë nga Libri: Kitab et Teuhid (Monoteizmi Islam)